Pastoor De Kroon

Pastoor De Kroon werd vooral gekenmerkt door zijn omgang met de eigen parochianen. Hij was een beminnelijk mens die voor iedereen een goed woord over had. Bij zijn parochianen was hij erg geliefd.

Hij overleed op 2 februari 1963. Bij zijn plechtige uitvaart zei bisschop Bekkers over hem: „Pastoor De Kroon is een Bosch' begrip geworden, omdat hij de goede eigenschappen van de Bosschenaar op een bijzondere wijze in zijn leven heeft getoond. In al die markante trekken springt sterk naar voren, dat hij geen rust kende. Hij studeerde en las altijd en men heeft er zich wel eens over verbaasd, dat pastoor De Kroon al lezend op straat niet verongelukt is”.

Midden in zijn parochie lag het Tolbrugkwartier, De Pijp. Het was een hechte levensgemeenschap. Dit kenmerkte zich onder andere in het herdopen van de wijk in 1946 (bij de bevrijdingsfeesten) in Le Montparnasse. Zestigduizend belangstellenden bezochten toen de feesten in de Rue de la Pipe. Het toneelstuk „Engeltjes uit de Pijp” is ook zo'n voorbeeld van samenwerking van de buurt.

Bij het overlijden van pastoor De Kroon was de wijk in afbraak. Het Bossche stadsbestuur liet De Pijp verdwijnen. Er moesten straten komen, winkels, flats en parkeerterreinen... Ook de Sint Pieter zou uit het stadsbeeld verdwijnen.

In 1974 werd een reünie gehouden van oud-bewoners van De Pijp. Deze bijeenkomst was een groot succes. Tijdens deze bijeenkomst werd ook het bronzen beeldje onthuld dat gemaakt was naar een ontwerp van Lambert van Dartel. Het stelt pastoor De Kroon voor met een van zijn jonge parochianen. Het beeldje kreeg een plaatsje aan de linkerkant van het Bossche politiebureau: midden in wat vroeger De Pijp was.